Boomverzorgers Overheden

Bodemlevensensoren ondersteunen stedelijk bosbouwonderzoek door Vineland Research and Innovation Center in Canada

Van Onderzoek naar Bloei

Tijdens een werkbezoek in, Canada, kreeg Dr. Nadina Galle, partnerships developer van SoilMania, de kans om de bodemlevensensoren van SoilMania in actie te zien bij het Vineland Research and Innovation Center.

Als onafhankelijk privaat onderzoeksinstituut is het succes van Vineland afhankelijk van tastbare resultaten voor haar klanten. Dit is wat Nadina leerde over hoe de onderzoekers van Vineland ’de bodemlevensensoren van SoilMania gebruiken in hun onderzoek.

“Deze bomen werden ooit gebruikt in een van onze onderzoeken, nu bloeien ze in hun forever home, hier op de Vineland-campus.” Na een rondleiding door Vineland zit Nadina Galle aan een picknicktafel, omringd door volwassen esdoorns, en is in gesprek met Darby McGrath, senior onderzoekswetenschapper en Charlene Williams, onderzoekstechnicus voor Environmental Horticulture, bij het Vineland Research and Innovation Centre. Een mooi moment om wat vragen te stellen.

Waarom zuurstof?

Ironisch genoeg kochten Darby en haar team eerst bodemlevensensoren van SoilMania om een proef met droogtebomen te volgen. Een regenachtige zomer in Ontario zette die plannen op zijn kop. De droogteproef werd per ongeluk een proef met wateroverlast.

“De metingen die we met de sensoren hebben gedaan, laten ons de relatie zien tussen de hoeveelheid zuurstof in de bodem en de hoeveelheid water die in de bodem beschikbaar is,” zegt Charlene. Hier blijkt een kritische relatie tussen te bestaan. Zodra het water een bepaald niveau bereikt, verlies je de ademhaling; er is te weinig zuurstof meer beschikbaar voor alles wat in de bodem leeft.. Dit kan rampzalige gevolgen hebben voor de bomen.

De symptomen van een drassige boom en die van een door droogte geteisterde boom zien er vreemd genoeg bijna identiek uit: droge, hangende, bruin wordende bladeren. Als de schade aan een boom nauwkeurig waarneembaar is, is het vaak te laat om de boom nog te redden. “Dit is precies het probleem,” zucht Darby. “Hoe moet je weten wat er echt mis is zonder naar de bodem te kijken? We moeten meer onder de oppervlakte gaan kijken.”

Waarom zuurstof? Het zal geen verrassing zijn dat zuurstof in de bodem een sleutelfactor is voor succesvolle boomgroei, maar het wordt vaak over het hoofd gezien. We zijn zelfs vaak zo gefocust op het gebruik van sensoren om irrigatie te optimaliseren, dat we vergeten dat sensoren ons ook kunnen helpen om te signaleren wanneer de bodem juist te nat is.

Bodemlevensensoren geïnstalleerd op de campus van het Vineland Research and Innovation Center.

Darby McGrath (links) en Charlene Williams (rechts) op de campus van het Vineland Research and Innovation Center met één van hun bodemlevensensoren.

Overzichtelijk dashboard

“Toen we de beschikbare technologieën doorzochten,” zegt Darby, “konden we niets vinden dat zuurstof meet zoals deze bodemlevensensor doet.”

De bodemlevensensoren van SoilMania meten naast vocht en temperatuur, ook elektrische geleidbaarheid (zoutgehalte) , pH en zuurstof. “Daarom zijn de bodemlevensensoren van SoilMania zo interessant voor ons,” zegt Darby, “omdat ze ook bodemzuurstof meten.” SoilMania combineert het gebruik van sensoren met een overzichtelijk dashboard, waarop de data van de sensoren realtime te zien zijn op eensmartphone, tablet of computer. . “De dashboards nemen de stress weg van het moeten interpreteren van de gegevens”, zegt Charlene. “Hierdoor zijn de gegevens toegankelijk voor alle betrokkenen, ook als ze geen bodemdeskundige zijn. Zo creëren en behouden we betere groeiomstandigheden voor bomen .”

Overzichtelijk dashboard

“Het gebruik van sensoren kan gemeenten, landschapsarchitecten, groenaannemers en boomverzorgers helpen om eerst de bodemcondities in orde te maken”, legt Darby uit. “Als de basis niet goed is, komt je later voor problemen te staan .”

Toch staat de introductie van bodemlevensensoren in Canada nog in de kinderschoenen. Volgens Darby en Charlene ligt dat niet aan het product zelf, maar is een mentaliteitsverandering vereist. Darby legt uit: “Ik heb het gevoel dat we in Canada op een belangrijk ‘pre-sensor’-punt staan

Openstaan voor het gebruik van sensoren is bijna een lakmoesproef voor hoe ver steden zijn in hun ‘bodemreis’. “Een stad zal niet investeren in sensoren als ze het belang van bodemgezondheid voor de gezondheid van bomen niet inziet.”

Als wij wetenschappelijk kunnen aantonen dat gezonde, vitale bodems tastbaar effect hebben op de groei en levensduur van bomen en dat ook met cijfers kunnen onderbouwen, zullen steden groeiplaatsen voor bomen anders gaan inrichten en onderhouden. Sensoren kunnen ons hierbij zeker helpen.

Adviezen

Voor steden die aan een bodemreis willen beginnen, hebben Darby en Charlene enkele adviezen:

Begin klein. Kies een paar locaties waar je sensoren kunt testen. De data diewordt doorgegeven laatwellicht zien dat er nog van alles mis is in de bodem. Dat is wellicht niet het resultaat waar je op had gehoopt, maar je kunt er veel van leren en op feiten gebaseerde beslissingen nemen om de situatie te verbeteren. Vertrouw niet volledig op herplantgaranties van twee tot drie jaar. Veel bomen sterven pas na vier of vijf jaar door een opeenhoping van stress.De condities in de bodem zijn van essentieel belang voor een goede hergroei.. Sensoren kunnen helpen om onmiddellijk te begrijpen welke bomen wanneer extra aandacht nodig hebben. Na bepaling van de nulsituatie kunnen sensoren bodemonderzoek veelal vervangenof op zijn minst aanvullen. Je zou ervan schrikken hoe weinig bodemonderzoek er plaatsvindt in steden. Bemonstering is duur, en zelfs dan testen mensen niet de bodemkwaliteiten die een boom nodig heeft. De initiële kosten kunnen met sensoren iets hoger zijn, maar de toegevoegde waarde van realtime gegevens waarvoor geen expert nodig is om ze te verkrijgen en te interpreteren, betaalt zichzelf keer op keer terug.

Conclusie

“We hebben altijd geweten dat stadsbomen een vroege dood stierven, maar wisten niet altijd waarom. Nu weten we dat wel, en het goede nieuws is: veel van die sterfgevallen zijn te voorkomen. We moeten gewoon de tools gebruiken die we tot onze beschikking hebben om te diagnosticeren en actie ondernemen voordat we de levensader van onze stedelijke toekomst verliezen” aldus Darby.